Sedamdesetih godina, po dolasku u grad svjetlosti, asistirao je slavnom Pierreu Cardinu, od koga je dobro izučio sve tajne modnog zanata.
Već u svojoj dvadesetdrugoj godini, mladi otkačeni Jean Paul kreće da radina sopstvenim autorskim kolekcijama.
Osamdesetih godina, njegov glavni modni izum bile su suknje za muškarce. Poslije nekoliko spektakularnih revija, Gaultier je postao svojevrstan kultni dizajner, koji na nevjerovatan način u sebi prelama modu kraja milenijuma: od bizarnosti kolorita new age putnika, preko underground sado-mazo rok scene u kojoj dominiraju koža i metali, pa do cyberpunk ikonografije budućeg tehno-svijeta sa najnovijim materijalima i hi-teach bizarnostima.
U kooperaciji sa Jean-Baptiste Mondinom, Gaultier se uspješno okušao i kao video-umjetnik. Njegova sklonost ka arteficijelnim radovima dovela je do saradnje sa ikonama pop muzike poput Rite Mitsouko ili Madonne.
Kreacije za Madonnine atrakcije “Plava ambicija” (sa izduženim vještačkim grudima) i “Girlie Show” (sa golim grudima) izazvale su žestoke reakcije kod kritike i publike.
Uradio je kostime za filmove “Grad izgubljene djece”, “Kika” i “Peti element”.
Sa Antoineom de Caunesom uređivao je i vodio spektakularnu emisiju “Eurotrash” na britanskom Kanalu 4.
Čest je gost trendi dodela MTV nagrada. Autor je reklame sa najdužim poljupcem u potpuno vorholovskoj tradiciji. Njegovi parfemi „Gaultier“ i „La Mall“ posljednjih godina postali su možda i najisplativiji segment njegove trenutne modne imperije koja se prostire po cijelom svijetu.
Veličanje homoseksualizma i androginizam, trash estetika, futuristička ekspresivnost i sklonost ka skandalima učinili su ovog pariškog kreatora kraljem fantastične mode i gay ikonom XX vijeka.
Najveća njegova zasluga je, svakako, to što je poput vizionara pretvorio modne revije u prvorazredne teatarske predstave i time pokazao da će moda u XXI vijeku postati neprikosnovena umjetnost.