Brojni horor filmovi o vampirima, vukodlacima, raznim demonima i čudovištima koji su bili popularni tridesetih godina prošlog stoljeća imali su prizvuk okultnog. David Lynch, kultni redatelj, nazvao je Hollywood “carstvom u vlastitoj unutrašnjosti”.
Dyer piše da u takvom “unutarnjem carstvu”, zapravo prigradskom dijelu L.A. brojni poklonici kulta sedme umjetnosti žive u svojevrsnoj vlastitoj religiji, od nezaposlenih glumaca do filmskih radnika raznih vrsta. Neofiti, alkoholičari, sluge, agenti, superzvijezde, hijerofanti i mogul producenti tumaraju Hollywoodom, stvarajući neku vrstu posebne tajne ceremonije za poklonike kinematografske umjetnosti.
Brojne su ceremonije na granici jave i sna, drevnih misterija, balova pod maskama ili ritualnih zabava za bogataše kakve se mogu vidjeti u filmu Stanleya Kubricka “Širom zatvorenih očiju” ili u dokumentarnom filmu o zabavi Mary Ellen Rothschild iz 1972. godine. Slavni Crowleyan, Kenneth Enger vidio je Hollywood kao novi Babilon, vrata bogova. Mirce Eliade piše da je riječ Babilon zapravo značila Bab-ilani, što znači vrata bogova.
Hollywood je definitivno stvorio velika imena, glumačke zvijezde koje su postale popularne poput bogova. Vrata kroz koja bi neki mladi, neafirmirani glumac ili glumica prošli, kako bi snimili film i postali medijsko božanstvo, bila su vrata Hollywooda. U tako modernom i grešnom Babilonu seks, droga, ubojstva i drugi skandali nisu bili ništa čudno.
Dyerova studija otkriva da je jedan od prvih okultnih filmskih hitova u Hollywoodu bio “Čarobnjak iz Oza”, koji je nastao po uzoru na židovsku Kabalu, a riječ OZ na hebrejskom znači snaga. Sličan je filmu “Zabranjeni planet” iz 1956., gdje se pojavljuje čudesno frojdovsko “Čudovište iz Ida”.
Filmovi Romana Polanskog kao što su “Rosemaryna beba” ili “Deveta vrata”, Friedkinov “Istjerivač đavola”, Lynchevi filmovi “Plavi baršun” ili “Mulholland Drive” na svakoj su listi najboljih holivudskih okultnih ostvarenja.