Volja oriše se tumači preko santerijskih sveštenika putem proricanja. Kaže se da ponekad oriša dominira obožavaocima da bi izrazili svoju namjeru.
Sljedbenici mogu da se obraćaju oriši putem molitvi, muzike, karakterističnog ponašanja i žrtvi. Oltari igraju važnu ulogu u obožavanju; santerosi ih postavljaju u svojim domovima i na njih stavljaju cvijeće, rum, kolače i cigare da bi božanstva bila i dalje sretna i od pomoći.
Lizet Alvarez objasnila je u jednom članku u časopisu New York Times o filozofiji santerije: „Religija više ističe sadašnji život nego zagrobni i usredsređuje se na prirodne sile. Svako božanstvo predstavlja neki aspekt prirode, na primjer grmljavinu, i neku ljudsku odliku, recimo moć.“ Santerijski sveštenici pomažu ljudima da riješe svakodnevne probleme konsultujući se sa orišom. Oni nisu katolički sveštenici, i njihovi uobičajeni santerijski rituali se održavaju radije u domovima nego u hramovima.
Ljudi kojima je potrebna emocionalna i ekonomska podrška posebno su privučeni santeriji jer ona nudi osjećaj zajedništva, osjećaj jedne proširene porodice. Oni koji su joj najviše privučeni jesu obespravljeni ljudi kao i imigranti koji se presele u zemlje gdje se santerija praktikuje. Sljedbenici pripadaju određenoj zajednici u kojoj muški ili ženski santero služi kao kum, savjetnik i sveštenik za tu zajednicu.
Nove članove uvode sveštenici putem ceremonije koja je obilježena muzikom, plesom i životinjskim žrtvama. Životinje se takođe žrtvuju kada se proslavljaju rođendani, venčanja i smrt. Životinje koje se koriste su pilići, jarići, golubovi i kornjače.