Te grandiozne građevine su mi obavezno golicale maštu nedoumicama: kako je to autoru palo na pamet, da li je doživio da vidi svoje djelo, koliko je to sve koštalo u novcu i životima?
Svjetska čuda ljudskog uma traju vijekovima, ali imaju veoma različita vremena izgradnje. Da se zamisao pretvori u stvarnost i postane civilizacijska znamenitost potrebno je vrijeme. Nekad su za to bile potrebne decenije, ponekad par godina. S druge strane, gledali smo kako Notre Dame nestaje u plamenu za nekoliko sati…
Slavni Herodot piše da je Velika piramida u Gizi izgrađena za 20 godina uz rad 100.000 robova. Savremeni naučnici misle drugačije: bilo oko 20.000 radnika (nema dokaza da su porobljeni ljudi izgradili piramide, već seljaci koji su faraonu dugovali rad), ali ne spore vremenski okvir od 20 godina. Inače, Keopsova piramida bila je više od 37 vijekova najviša građevina na svijetu koju je napravio čovjek sve do završetka katedrale Svetog Pavla u Londonu 1221. godine.
Sredinom 5. vijeka prije nove ere, pošto je grčki grad-država Atina bila u usponu čuveni vođa Perikle je naredio izgradnju Akropolja, uzdignute citadela koja gleda na cijeli grad. Gradnja glavne zgrade, hrama Atine, počela je 447. prije nove ere i trajala je 9 punih godina, sve dok unutra nije postavljena velika statua boginje od zlata i slonovače. Plutarh u knjizi „Perikleov život“ ističe brzinu te gradnje, što jeste čudo u antičko doba.
Za impozantnu i tako dugovječnu strukturu kakva je rimski Koloseum, takođe je iznenađujuća brzina od nepunih 8 godina. Nije čudo, pošto su stari Rimljani bili graditelji svetske klase.
Projekat je pokrenuo oko 72 godine nove ere car Vespazijan zainteresovan da obezbijedi legitimitet za dinastiju Flavijeva stvaranjem masovnog javnog rada za narod Rima. Preminuo je 79. godine kada je Koloseum bio uglavnom završen ali ne i otvoren. Njegov sin Tit ga je sljedeće godine sa 100 dana igara zvanično otvorio. Izgradnja je uključivala više od 20.000 robova zaposlenih da vade kamen i završavaju monumentalnu građevinu.
Ajfelova kula izgrađena za Svetsku izložbu u Parizu (1889.) povodom stogodišnjice Francuske revolucije. San je i djelo velikog građevinskog inženjera Gustava Ajfela. Za izgradnju tornja koristio je moderne građevinske tehnike kako bi metalna konstrukcija od 7.300 tona dostigla visinu od 324 metara, što ga činilo naredne 4 decenije najvišom strukturom koju je čovjek napravio sve do završetka Krajslerove zgrade u Njujorku 1930. godine. Kula je podignuta nevjerovatnom brzinom – samo 22 mjeseca! Svaki od 18.000 metalnih komada napravljen je sa izuzetnom preciznošću, što je omogućilo brzu montažu.
Čuvena gotska katedrala „Notre Dame“ sagrađena je na mjestu dvije ranije crkve nasred pariskog ostrva Site na rijeci Seni. Projekat je osmislio gradski biskup Moris de Suli 1160. godine, a kamen temeljac je postavljen 1163. Izgradnja je trajala oko 90 godina; većina katedrale je završena do 1250. godine, ali je dodatno dograđivana još jedan vijek. Bila bi uništena tokom Francuske revolucije da Napoleon lično nije intervenisao. Aprila 2019. požar je ozbiljno oštetio Bogorodičinu crkvu. Popravke i restauracije još traju.
Godine 1870, francuski vajar Ogist Bartoldi počeo je da crta statuu „Sloboda koja vodi narod“, koju je povodom Američkog građanskog rata osmislio pravnik i pjesnik Eduard de Labule sa idejom da statua prenese ideale protiv ropstva i učvrsti vjekovno prijateljstvo između SAD i Francuske. Bartoldijev dizajn je ušao u proizvodnju u Francuskoj šest godina kasnije. Statua je prvo kompletirana u Parizu, a zatim 1885. rastavljena i otpremljena u Njujork. Nezavršena izgradnja postolja dodatno je odložila projekat, koji je konačno završen na ostrvu Bedloe (sada ostrvo Liberti) 1886. godine. Zanimljivo, replika statue veličine jedne četvrtine (11,50 metara) inače jedan od radnih modela korišćenih tokom izgradnje stvarne Statue slobode, danas se nalazi u blizini mosta Grenel na vještačkom Ostrvu labuda u Seni.
Hram Svetog Save u Beogradu predstavlja najveću pravoslavnu crkvu na Balkanu (drugi po veličini na svijetu, poslije Hrama Hrista Spasitelja u Moskvi). Kamen temeljac je položen 1935. godine. Kad je Kraljevina Jugoslavija pala pod nacističku okupaciju 1941. godine, građevina je bila visoka desetak metara. Nakon završetka rata, crkva je neuspješno pokušavala da obezbijedi dozvolu za završetak radova. Dozvola je data tek 1984. godine, a arhitekta Branko Pešić je dobio zadatak da nastavi projekat. Eksterijer hrama je završen 2004. godine i od tada izvode se radovi na uređenju enterijera. Živopisanje središnjeg dijela hrama izvedeno je u tehnici mozaika, okončano je 2020. godine.
Sve spomenute gradnje su brze ako se ima u vidu „čudo nad čudima“ – Kineski zid ukupne dužine od 8851 kilometara. On se zidao 22 stoljeća ili 35 prosječnih ljudskih života!