Posjetili smo Mešu u njegovoj radionici u Đurđeviku iz koje godišnje izađe najmanje deset novih sazova, rađenih po narudžbi. Brojka popravljenih je veća.
Za Bosnainfo je kazao da mu za izradu jednog saza treba oko mjesec dana, ali da radi samo kad ima volju i inspiraciju. “U penziji sam, ne živim od ovog, radim samo iz ljubavi tako da mi se može da radim kad hoću”, ističe ovaj majstor.
Osim po cijeloj Bosni i Hercegovini, Meša je sazove prodavao i u Sjedinjene Američke Države. Čovjek porijeklom iz BiH vidio je Mešine radove na društvenim mrežama i kontaktirao ga.
“To je bilo prije 15-ak godina i saz mi je platio 700 dolara, a inače ih prodajem od 250 do 450 maraka”, istakao je Begić za Bosnainfo.
Poslije toga je poslao još četiri saza u Ameriku, a sada mu se više ne isplati zbog troškova dostave.
Vjerovatno bi jedan saz trebao otići i u London. Očekuje posjetu naših ljudi koji tamo žive, a koji su mu se najavili kada dođu u BiH.
Meša kaže da mu niko u porodici nije bio u muzici i da je on prvi iskazao interes za neki instrument.
“Kada sam bio dječak od deset godina volio sam slušati saz. Slušajući naše sazlije uživao sam”, istakao je Begić, naglašavajući da je ove godine u maju planirao snimiti sedmi album.
Saz je drevni muzički instrument iz grupe tambura porijeklom iz Irana. Na teritoriju BiH se pojavio u 15. stoljeću dolaskom Osmanlija. Saz najčešće ima šest žica, međutim broj žica može biti i veći, osam, dvanaest, pa čak i više, ovisno o volji graditelja ili interpretatora.
Saz i šargija su bili prošireni po urbanim sredinama BiH. Često se saz poistovjećuje sa šargijom, a ustvari se radi o dva različita instrumenta. Šargija ima kratku dršku, a saz dužu. Međutim, to nije najvažnija niti presudna razlika između njih. Glavna razlika je u perdetima, odnosno pragovima, koji su drukčije postavljeni kod saza nego kod šargije. Zbog toga su i tonovi koji se poslije dobivaju drukčiji.
Sazovi su bili ukrašavani srebrom, tako što su se vezli ornamenti srebrenom žicom i kitili biserima. Ukrašeni sazovi u bosanskim narodnim pjesmama nazivali su se ‘sedefli tambura’, ‘biserli tambura’, ‘tamburica bisernica’, ‘bisernica’ i slično.
Među istaknutim sazlijama u BiH su Selim Salihović, Muhamed Mešanović – Hamić i Šukrija Trako, koji je napisao i knjigu o sazu “Saz u Bosni”.