Prvu postavu, koja je osnovala grupu činili su legendarni članovi: Slobodan Bobo Misaaljević, koji je svirao solo-gitaru, a pored njega bili su: Ismet Nuno Arnautalić (svirao ritam-gitaru), Đorđe Uzelac (klavijature), Šefko Akšamlija (bas-gitara) i Nedim Nedo Hadžihasanoviće (bubnjevi).
Oni su pokrenuli točak historije, osnovali legendarne „Indekse“, jedan od najboljih jugoslovenskih rok-pop sastava svih vremena. Ovaj instrumentalni bend bio je aktivan od 1962. do 2001. godine, kada je pjevač Davorin Popović preminuo 18. juna iste godine.
Davorina Popovića, su popularno Sarajlije i prijatelji zvali Pimpek, valjda zbog malog rasta. On je najduže bio u bendu, trideset i sedam godina, došao je u grupu 1964. g. Popović je bio zaštitni znak „Indeksa“, prepoznatljiv po specifičnoj i jedinstvenoj interpretaciji, boji glasa, bio je posvećen muzici, što se kaže, „do daske“.
Iako je bend često puta imao prekid u radu, zbog razno-raznih razloga Popović je uvijek imao volju da nastupa solo, pa i na festivalima. Tako je 1995. godine čak učestvovao na „Evrosongu“ u Dablinu predstavljajući Bosnu i Hercegovinu. Zanimljivo je da je Davorin, prije bavljenja muzikom, i pored malog rasta, bio uspješan košarkaš. Igrao je početkom šezdesetih godina za Košarkaški klub „Mlada Bosna“.
Pored Slobodana Bobe Misaljevića, Ismeta Arnautalića, Đorđa Uzelca, Šefka Akšamlije, Nedima Hadžihasanovića, Davorina Popovića, Fadila Hadžića za „Indekse“ su nastupali još; Slobodoan Kovačević (solo-gitara, kompozitor, 36 godina bio u grupi), Nenad Jurin (klavijature, 20 godina), Kornelije Kovač, Đorđe Novković, Miroslav Šaranović, Ranko Rihtman, Vlado Pravdić, Perica Stojanović, Milić Vukašinović, Enco Lesić, Sinan Alimanović, Peco Petej, Sanjin Karić, Davor Črnigoj…
Zanimljivo je da su mnogi članovi poslije nastupa sa „Indeksima“ napuštali grupu, pa se opet vraćali. Takav je slučaj sa klalvijaturistom Sinanom Alimanović, koji dva puta odlazio i vraćao se. Bubnjar Đorđe Kisić, čak je tri puta napuštao bend i vraćao se. Najveća imena jugoslovenske pop-muzike Kornelije Kovač godinu dana je proveo svirajući sa „Indeksima“, a Đorđe Novković dvije godine. Basista Fadil Redžić je bio u grupi trideset i jednu godinu, od 165. do 1996. godine. Duže od Redžića u grupi je bio samo Slobodan Kovačević (36 godina) i naravno Davorin Popović.
Na početku karijere „Indeksi“ su uglavnom svirali i „skidali“ numere poznatih svetskih rok-sastava, kao što su „Šedouz“ i „Kings“. Poslije dvije godine od osnivanja, 1964. g. grupi se priključuje pjevač Davorin Popović. Tokom 1965. grupa se osipa, bend napuštaju Slobodan Misaljević, Šefko Akšamlija i Đorđe Uzelac, a dolaze gitarista Slobodan Kovačević i basista Fadil Radžić.
Grupa je učestvovala na brojnim poznati festivalima zabavne i rok muzike, kao što su: „Vaš šlager sezone“, „Opatija“, „Beogradsko proleće“, „Split“, „Skoplje“, „Zagreb“, „Omladina“ Subotica, Jugoslovenski festival revolucionarne i rodoljubive pesme, „Bum-pop festival“, LJubljana, „MESAM“. Popović je 1995. g. predstavljao Bosnu i Hercegovinu na „Evroviziji“ u Dablinu. Izveo je pjesmu „21. vijek“ autora Zlatana Fazlića.
„Indeksi“ nisu izdali mnogo albuma, ali zato imaju na destine hitova, koje su izvodili učestvujući na brojnim muzičkim manifestacijama u nekadašnjoj Jugoslaviji. Te pjesme se i danas rado slušaju, „Sve ove godine“, „Pružam ruke“, „Da sam ja netko“, „Ti si mi bila naj, naj, naj“, „Pozdravi Sonju“, „Ispili smo zlatan pehar“, „Jutro će promijeniti sve“, „Oko malih stvari svađamo se mi“, „Žute dunje“ …
Zahvaljujući pjevaču Davorinu Popovići i njegovom specifičnom glasu i interpretaciji, ali i brojnim kvalitetnim autorima, koji su komponovali pjesme za „Indekse“, grupa je osvajala brojne nagrade. Na prvoj „Gitarijadi“ u Beogradu 1964. g. „Indeksi“ su dobili šansu da postanu poznati kada su osvojili drugo mjesto i stekli pravo da za nagradu snime singl-ploču. Šansu im je pružila Produkcija gramofonskih ploča Radio-televizije Beograd. To je bila njihova prva afirimacija. Na njihovom prvom singlu našle su se obrade poznatih svetskih hitova, pesme „Sedam veličanstvenih“, „Večeras u gradu mladih“, „Atlantida“ i „Nikada“, numera koju je komponovao Ismet Arnautalić.
Na poznatom sarajevskom festivalu, koji je počeo svoj život 1967. g. u nekadašnjem Radničkom univerzitetu „Đuro Đaković“, „Vaš šlager sezone ‘73“, Popović je pjevajući pjesmu „Predaj se srce“ dobio prvu nagradu za interpretaciju. Ista pjesma je dobila nagradu za najbolju kompoziciju. Numera „U jednim plavim“ očima“ bila je pobjednička pjesma 1977. g, kompozicija „Ispijmo zlatni pehar“ je 1978 g. osvojila drugu nagradu publike. Na festivalu „Opatija 1968“ osvojena je treća nagrada stučnog žirija. Na festivalu zabavne muzike „Zagreb 1971“ pobijedila je pjesmom „Izvor“ na večeri rok-muzike.
Zanimljivo je da su „Indeksi“ skoro dvadeset puta nastupali na prestižnom jugoslovenskom festivalu „Vaš šlager sezone“, a skoro petnaest nastupa pjevali su na Opatijskom festivalu. Pet puta je grupa nastupala na jugoslovenskom izboru za „Evrosong“, isti broj nastupa imala je i na Zagrebačkom festivalu.Davorin Popović je više puta na mnogim muzičkim događajima nastupao solo, kao, što je „Hit parada“, „Splitski festival“, „Beogradsko proleće“, „Evrosong“. Iako je stalno pjevao sa grupom na festivalu „Vaš šlager sezone“, jednom je na ovom muzičkom događaju 1982. g nastupio samostalno pjevajući pjesmu „Zauvijek Lili“.
Pored toga što je grupa izdala za PGP RTB, njihove pjesme su štampali: „Doskoton“ Sarajevo, „Jugoton“ Zagreb, „Peleks“, „Kroacija rekords“ …
Zlatno doba „Indeksa“ počinje januara 1969. g. kada su snimili pjesmu Slobodana Kovačevića „Plima“. Zatim slijedi rok-poema „Negdje na kraju zatišja“, koja je trajala duže od deset minuta!? Krajem 1969. g. grupu je nastupio posljednji član iz prve postave, Ismet Arnautalić, koji je otišao u Jugoslovenski narodnu armiju. Kasnije će Ismet sa Goranom Bregovićem i Zoranom Redžićem osnovati grupu „Jutro“, koja je bila preteča „Bijelom dugmetu“.
Tokom rata u BiH „Indeksi“ nisu nastupali. Obnovili su rad tek posle rata. Tri puta su gostovali u Londonu i u drugim evropskim gradovima. U Zagrebu su imali pet uzastopnih koncerata, u Beogradu u Centru „Sava“ imali su tri rasprodata koncerta. Svirali su i u Novom Sadu u „Spensu“. Na koncertima u Srbiji sa njima su nastupili njihovi stari prijatelji, Kornelije Kovač, Nenad Milosavljević („Galija“), Vladimir Savčić Čobi. Jednom ih je najavio i Dušan Prelević. U Beogradu su se družili i sa dr Neletom Karajlićem, Marinom Perazić. U Novom Sadu dobrodošlicu im je poželio Đorđe Balašević.
Jedan od posljednjih koncerata grupa je imala u sarajevskoj „Zetri“ 1. oktobra 1999. g. A posljednji koncert održali su u Banjoj Luci u dvorani „Borik“ 5. maja 2001. g.
Iako je grupa odavno sišla sa muzičke scene, slava Davorina Popovića, Slobodana Kovačevića i još dvadeset muzičara koji su svirali u „Indeksima“ i darivali nam hitove za sva vremena, je neprolazna. Ali treba odati poštovanje i muzičarima, koji su udarili temelj voklnoinstrumentalnom sastavu čije će ime biti urezano zlatnim slovima u anale pop i rok muzike na prostorima nekadašnje Jugoslavije. Njihova imena ćemo opet spomenuti: Slobodan Boban Misaljević, Ismet Nuno Arnautalić, Đorđe Uzelac, Šefko Akšamlija i Nedim Nedo Haihasanović. I njima pripada slava.
Iza grupe „Indeksi“ ostali su brojni hitovi i pesme, koje su obilježile zlatno doba jugoslovenske pop-rok muzike sedamdesetih i osamdesetih godina prošlog vijeka, koje se pamte, i pjevaju i dan-danas.
Tekst: Zoran JAKŠIĆ