Za kompjuterske hakere jedan je od svetaca. Reč je o jednom od najvećih svjetskih pisaca XX vijeka. Iako se čitavog života trudio da bude svetac andergraunda, njegov lik i dijelo postali su toliko uticajni da je proglašen za klasika američke literature.
Andergraund heroj prestao je da bude 1968, kada se našao među sto veličanstvenih na omotu ploče „Bitlsa“ pod nazivom Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band, kao jedan od favorita Paul McCartneya. Bitlsi su tada bili toliko popularni da su mnogi ljudi, koji inače ne bi nikada saznali za Burroughsa, počeli da se zanimaju za njegove otkačene romane. Ubrzo zatim je postao zvijezda u svijetu pop mitologije; rok muzičari su u njemu prepoznali svog gurua.
Prema likovima ili naslovima njegovih dijela mnogi muzičari nazvali su svoje bendove, npr. „Steely Dan“ ili „Soft Machine“. Neki su inspirisani njegovom imaginacijom uradili svoje sjajne albume, poput Davida Bowiea sa Diamond Dogs ili Lorija Andersona sa Home of the Brave. Nekima je, poput Frencka Zappe, prosto bio omiljeni pisac. Kada bi se od sedamdesetih godina pa nadalje pojavila neka nova moda, stil ili čitav pokret, od panka pa do kiberpanka, svi bi se trudili da pokažu kako je baš veliki Burroughs njihov duhovni otac.
Kao andergraund heroj, svoj život žrtvuje art-eksperimentu; „riječ“ (u nekim situacijama „tijelo“) razbija uz pomoć hemije (prirodnih droga kao što su pejotl ili yage ili veštačkih kao što je LSD), uz pomoć neispitanih moći našeg uma (alogikom), uz pomoć „muške“ ljubavi i, konačno, uz pomoć tehno-medija.
Njegovi najbolji romani Goli ručak (1959), Nova ekspres (1964) Divlji momci (1971) i trilogija Gradovi crvene noći (1981), Luka svetaca (1983), Zapadne zemlje (1987), najbolje odslikavaju Burroughsovu tamnu stranu tehno-svijeta. Sofisticirana psihodelija se prepliće sa naučnim i kvazinaučnim idejama, genetski inženjering sa svojim monstruoznim mutacijama, tu su i kiborzi, visoka tehnologija, Hasan al Sabah, Kastanedine i Habardove teorije, medijska makluanovska retorika, konspiracije na svim nivoima, crni humor i satira potrošačkog društva, treš i džank sociologija, demoni i virusi svih vrsta, unutrašnji, spoljašnji i interzonski svemir, čendlerovska poetika, narkomanske somnabulije itd.
On je stalno putovao kao pravi bitnik širom Amerike, istraživao je mistične teritorije Meksika, Maroka, centralne Azije i Bliskog istoka, oženio je neku Njemicu u Dubrovniku ne bi li ona dobila jugoslovensku vizu, drugu ženu Joan ubio je slučajno iz pištolja „star 380“ automatik, jedan je od onih koji je isprobavao Rajhov Orgazmotron, imao je isti decentni osmeh kao i njegov daleki duhovni srodnik Rejmond Rasel budući da su svoju ekscentričnost dugovali svojim bogataškim familijama, bio je jedan od onih koji je u Parizu upoznao Tristana Zaru, Mena Reja i Marsela Dišana, imao je direktan uticaj na novi realizam (Nouveaux Realistes) Iva Klajna, Armana, Niki de Sen Fal, bio je jedan od onih koje je Andy Warhol obožavao da poziva na večere i jedan od onih koji je prilikom upoznavanja sa članovima grupe „Police“, mislio da se radi o pravim pandurima. Umro je 1997. godine.