Astečki učitelji imali su veoma napredne metode računjanja iz čega se razvila njihova astrologija i neobični kalendar Tonalamatl. Tonalamatl bio je preuzet od naroda Maja koji su prije njih otkrili famozni kalendar sudbine Colkin. Maje su takođe velikim dijelom živjeli u Meksiku, uglavnom na Jukatanu.
U knjigama “Majanska religija” Aleksandra Boškovića i doktorskoj disertaciji Samira Osmanagića “Netehnološka civilizacija Maja spram modernih tehnoloških civilizacija”, se veoma ozbiljno analizira značaj kalendara drevnih naroda. Vreme je za Maje i Asteke imalo potpuno religijski karakter.
Ciklusi vremena bili su podijeljeni u godine, a vremenskim intervalima su bile posvećene sve ceremonije i rituali. Da bi se svijet obnavljao, te da bi narodi Maja i Asteka preživeli, morale su se prinositi žrtve okrutnim bogovima. Tako da su ceremonije, praznici, rituali za njih postali svakodnevni. Uz pomoć pića zvanog Pulke, kao i drugih opijata drevni indijanci su lakše podnosili neprekidno prisustvo smrti i prolivanja krvi u svom životu.
Muški ratnički svijet nije posebno cijenio žene, osim kao majke ili odabrane žrtve za drevne ceremonijale. Žene u Meksiku su udavane na silu, maltretirane, opterećene kućnim poslovima, a mnoge od njih prinošene na dar krvi žednim bogovima.