Sprema se pečenica, najčešće prase ili jagnje, mijesi se uskršnja pogača, a počasno mjesto na stolu pripada jajima.
Jagnje, koje se često pojavljuje na uskršnjoj trpezi, simbolizuje Isusa, kao žrtveno jagnje, žrtvovano zbog nas. Ovaj simbol se prepliće sa narodnim običajima, jer nakon fašangi (farsang) nije bilo svinjokolja, a dimljene šunke sa posljednjih svinjokolja su sazrele baš za kraj posta.
Jagnje je prva životinja koja se kolje nakon početka proljeća i kraja posta, a šunka je prvo spremljeno dimljeno meso.
Jedan od uskršnjih običaja je da se jedu jagnjetina i govedina jer jagnje simboliše samog Isusa, a ovo je jedna od četiri simbolične životinje koje su se javile u vizijama proroka Jezekilja i svetog apostola Jovana Bogoslava. Ukoliko bi Uskrs pao prije Đurđevdana, onda se nije jelo jagnjeće meso.
Za ovaj praznik se mese posebni hljebovi. U istočnoj Srbiji i nekim dijelovima Vojvodine se peku specijalne lepinje sa umetnutim cijelim jajetom – kovržanjak – koje se poslije razmjenjuje sa prijateljima.
Hljeb se mesi sa starter kulturama kiselog testa, koje obezbjeđuju degradaciju skroba. To je oslobađanje minerala i ljuspe žitarica kao i razlaganja glutena na glijadin i glijadinin, piše Srpskainfo.
Ren simboliše gorčinu Isusa i njegove patnje. Zato ren ima prastaro i simbolično značenje. Smatralo se da njegov ukus i miris tjeraju zle duše. Nutritivna vrijednost rena – dobar antibiotik, bogat enzimima, mineralima i antioksidantima.
Običaj pečenja kolača za Uskrs potiče iz doba kada je tokom posta bilo zabranjeno i mlijeko i jaje. Nakon prestanka zabrane, ovim osnovnim namirnicama se obogaćivao hljeb i tako je nastao kolač.