Nasilje se ne manifestira uvijek u fizičkom obliku. Riječi mogu boljeti barem jednako za odrasle kao i za djecu. Novo istraživanje iz Sjedinjenih Država i Londona u Engleskoj pokazuje da vikanje na djecu može biti jednako štetno kao i seksualno ili fizičko zlostavljanje. Studija, koju je naručila britanska dobrotvorna organizacija Words Matter, poziva da se verbalno zlostavljanje u djetinjstvu službeno prizna kao “oblik maltretiranja”.
Ovo može imati trajne posljedice tokom djetetovog života, utičući na djetetove emocije i psihu, uključujući povećan rizik od ljutnje, depresije, zloupotrebe supstanci, samopovređivanja i gojaznosti.
Istraživanje je pokazalo da su roditelji (76,5 odsto), staratelji u domaćinstvu (2,4 odsto) i nastavnici (12,71 odsto) glavni počinioci verbalnog zlostavljanja u djetinjstvu. Ostale odrasle osobe uključuju trenere (0,6 posto) i policiju (0,6 posto). Vikanje i vrištanje bile su najčešće dokumentovane karakteristike verbalnog zlostavljanja.Međutim, istraživanje naglašava da pri definiranju verbalnog zlostavljanja u djetinjstvu treba uzeti u obzir ne samo riječi koje se koriste već i namjeru, izvršenje i neposredan utjecaj na djecu.
Vodeći autor, profesor Shanta Dube (Univerzitet Wingejt, SAD) kaže:“Verbalno zlostavljanje u djetinjstvu hitno mora biti prepoznato kao podskup zlostavljanja zbog doživotnih negativnih posljedica.” Trenutno postoje četiri kategorije maltretiranja u djetinjstvu: fizičko zlostavljanje, seksualno zlostavljanje, emocionalno zlostavljanje i zanemarivanje.Jessica Bondy, osnivačica “Words Matter”: “Od najveće je važnosti razumjeti pravi obim i uticaj verbalnog zlostavljanja u djetinjstvu Autori studije također predlažu obuku odraslih o važnosti sigurnosti, podrške i brige prilikom verbalne komunikacije s djecom”.