Legendarni Abdulah Sidran je iza sebe ostavio knjige i scenarije koji će zauvijek biti utkani u historiju Bosne i Hercegovine.
Napisao je knjigu “Sjećaš li se Dolly Bell?” po kojoj je kasnije nastao istoimeni film Emira Kusturice. Njih dvojica su također radili na filmu “Otac na službenom putu”.
“Svakoga dana u svakom pogledu sve više napredujem”, “Hoće li u ovom gradu ikada zasjati sunce kako treba?”, “Gdje je prazna kasa, nema tu demokratije”, “Saleme, pita babo kako si.’ – ‘Eh, kako sam? U glavi mi šumi, dva rebra slomljena, na noge više ne mogu… Evo sad i bubrezi.’ – ‘Ma ne mogu ja to sve to upamtiti, ja ću reći da si već umro'”, samo su neki od dijelova njegovih scenarija na koje ćemo se zauvijek referisati.
Sidran je pisao scenarije i za filmove “Kuduz”, “Praznik u Sarajevu”, “Savršeni krug”, “Povratak Katarine Kožul”, “Oslobađanje”, “Veselin Masleša” i “Jegulje putuju u Sargaško more”.
Neka od njegovih književnih djela su: “Bolest od duše”, “Zdravo Bosno, stižem iz Sarajeva”, “Zašto tone Venecija”, “U Zvorniku ja sam ostavio svoje srce”, “Sarajevski tabut”, “Morija”, “Pjesme poslije rata” i brojne druge.
Posljednjih godinu dana povukao se iz javnog života i komunicirao je tek povremeno putem društvenih mreža, shrvan teškom bolešću.
Abdulah Sidran rođen je 1944. godine u Sarajevu. Osnovnu školu i gimnaziju pohađao je u Zvorniku i Sarajevu. Apsolvirao je na Filozofskom fakultetu u Sarajevu. Povremeno je radio kao urednik omladinskih listova i javnih tribina te, do 1992. godine, na Televiziji BiH kao vodeći dramaturg. Između tih povremenih uposlenja, živio i radio kao profesionalni pisac. Majstorski kandidat u šahu.
U književnosti se javio šezdesetih godina, pjesmama i prozom, u generaciji mladih književnika koju često nazivaju “šezdesetosmaškom”. Za svoje pjesničke knjige nagrađivan je književnim i društvenim priznanjima (Šestoaprilska nagrada grada Sarajeva, Godišnja nagrada Udruženja književnika BiH, Godišnja nagrada Izdavačkog preduzeća “Svjetlost”, Zmajeva nagrada) U ratu objavljena, knjiga njegove poezije “Sarajevski tabut” nagrađena je priznanjem, “Nagradom slobode”, PEN-centra Francuske.
Izbori iz njegove poezije, u prevodu na njemački, francuski, italijanski, objavljeni u Austriji, Francuskoj, Italiji[2] (Insel bin ich, im Herzen der Welt, Cercueil de Sarajevo, La bara di Sarajevo). Za italijansko, dvojezično, izdanje, dobio nagradu ”Premio letterario 1996 della Fondazione Laboratorio Mediterraneo”.