Čudi to što se čini da je povećanje ozonske rupe posljedica isparenja vode koja su završila u stratosferi nakon erupcije vulkana Hunga Tonga-Hunga Hapaji 2022, što je bila najveća prirodna eksplozija na planeti tokom posljednjih sto godina.
Ozonska rupa iznad Antarktika raste i smanjuje se u skladu s godišnjim dobima. Tokom proljeća na južnoj hemisferi rupa se povećava, a najveća je između sredine septembra i sredine oktobra. Sredinom avgusta ona gotovo da nije postojala 2021. i 2022. Ove godine porasla je mnogo ranije, pa se očekuje dodatni rast prije vremena.
Ozonski omotač je region stratosfere između 15 i 30 kilometara iznad Zemljine površine, koji ima više koncentracije plina ozona u odnosu na ostale dijelove atmosfere. Djeluje kao nevidljivi štit naše planete jer upija najveći dio štetnih ultraljubičastih sunčevih zraka.
Tokom sedamdesetih i osamdesetih naučnici su otkrili rupu u ozonskom omotaču iznad južnog pola, što je pokrenulo paniku i dovelo do promjene u korištenju hemikalija. Zabrane i promjene u navikama dovele su do toga da je ozonski omotač na putu oporavka, ali sezonske promjene i dalje mogu da se vide.
Podvodna erupcija vulkana Hunga Tonga-Hunga Hapaji, koja se završila u januaru 2022., mogla bi da bude jedan od razloga neočekivano velike rupe u ozonskom omotaču. Podvodna erupcija u Pacifiku otpustila je energiju jednaku kao 20 megatona TNT u pet eksplozija, od kojih je najveća imala 15 megatona, što je čini najvećom prirodnom eksplozijom u prošlom vijeku.
Osim što je u atmosferu izbacila veliku količinu pepela i plina, ona je izbacila i ogromnu količinu morske vode u atmosferu. Naučnici su upozorili da ovaj višak pare može da dovede do degradacije ozonskog omotača u narednim godinama i čini se da su njihove prognoze bile tačne.
Neočekivano velika rupa u ozonskom omotaču iznad Antarktika, koji već osjeća velike posljedice klimatskih promjena, loša je za ovaj region. Kako je ozonski omotač zaštita od UV zračenja, ovaj kontinent bi mogao da bude na udaru još viših temperatura.
-Što više ultraljubičastog zračenja stigne do Antarktika i Južnog okeana, postoji više energije koja može da topi led. Sada imamo tako malo leda, pa umjesto reflektivnog bijelog pokrivača, tu su sad veoma tamni dijelovi okeana. Postoji rizik da se Južni okean dodatno zagrije i utječe na daljnje topljenje okeana – rekao je za Guardian dr. Martin Jucker, profesor Istraživačkog centra klimatskih promjena Univerziteta Novog Južnog Velsa.