„Umjerene ambijentalne temperature koje su bliske temperaturama komfora, a koje ne zahtijevaju posebne napore održavnja tjelesne temperature u smislu sprječavanja pregrijavanja (termoliza), ili hlađenja (termogeneza), u suštini prestavljaju idealni ambijent. Period kada se niz biohemijskih, fizioloških procesa intezivnih u prethodnom periodu u značajnoj mjeri redukuju, uz aktivaciju niza novih procesa, sve u cilju obezbjeđivanja komfora (homeostaze), unutrašnje sredine organizma i očuvanja zdravlja“, kaže za N1 prof. dr. Tomislav M. Jovanović, klinički fiziolog i specijalsita balneoklimatologije.
Prema njegovim riječima, upravo posmatranjem prirode u našem okruženju jasno možemo analogno predstaviti i događanja u ljudskoj populaciji.
„Stoga je jasno da jesenji period na našim prostorima predstavlja idealni period za konsolidaciju zdravlja i valjanu pripremu za ambijentalne i načine življenja koji predstavljaju pravi izazov za svaki organizam u zimskom periodu. Prosto rečeno, najpovoljniji period po organizam sa aspekta zdravlja i normalnog funkcionisanja organizma je upravo jesenji period“, ocijenio je dr. Jovanović.
Jesen i hronične bolesti
Dr. Jovanović ističe da se sa jesenjim periodom pojavljuje „ne mali broj poremećaja vezanih uglavnom za akutizaciju niza hroničnih bolesti, primarno gastrointerstinalnih i to: hroničnih gastrita, ulkusne bolesti i niza dispeptičnih stanja“.
„Akutizacija hroničnih bolesti disajnih puteva i pluća je također prisutna. Njihova akutizacija i tradicionalno njihovo svrstavanje u sezonska stanja je bilo izraženije u godinama iza nas. Savremeni način življenja i u sve većoj mjeri odsustvo sezonskog karaktera ishrane redukuje interes za ova stanja“, dodaje.
Sezonska manifestacija niza virusnih infekcija je karaktersitika nastupajućeg godišnjeg doba.
„Izmjena načina i sadražaja ishrane u ovom dobu, slabija adaptibilna sposobnost primarno u neuro vegetativnom dijelu sa posljedičnom dominacijom parasimpatikusa značajno doprinose povećanju broja oboljelih u periodu jeseni. Značajno kraći dan sa nižom temperaturom u jutarnjim i večernjim satima u značajnoj mjeri utiče na uspostavljanje novog obrasca cirkadijalnog ritma praćenim i novim oblikom ponašanja“, navodi dr. Jovanović.
Vremenski uslovi sa čestim padavinama, povećanim stepenom vlažnosti ambijentalnog vazduha predstavljaju i dodatni izazov po organizam. Mogućnosti adaptacije na nove uslove življenja određene su mnogim faktorima, primarno uzrastom, dodaje on.
„Sa životnom dobi-starošću adaptibilne mogućnosti se smanjuju. Također, prisustvo hroničnih bolesti redukuju sposbnost adaptacije i brzo uspostavljenje homeostatiskih uslova organizma. Posljedica nedovoljne ili loše adaptacije organizma primarno hormonska, a i funkcije kardiovaskularnog i respiratornog sistema je i pojava kod tih osoba meteoropatskih reakcija. Iscrpljenost lučenja antagonoista faktora reumatskog bola i potencijacija njihovog lučenja u novim uslovima također dovodi do meteoropatske reakcije u nivou koštano zglobnog sistema praćenih promenom raspoloženja i čestim glavoboljama“, objašnjava on.
Sa jesenjim vremenskim prilikama, sva mnjim brojem sunčanih dana i nižom tempearturom mijenja se hormonski balans, koji u značajnoj mjeri utiče na fizički i mentalni status čoveka. Prvo, redukuje se produkcija endorfina i enkefalina – hormona sreće i zadovoljstva sa pojavom svim posljedičnim stanjima izraženim u mentalnim i psihičkih reakcijama.
„Nešto je niža sekrecija hormona rasta, ali se povećava sekrecija steroidnih hormona kore nadbubrežnih žlijezda i polnih hormona što značajno utiče na metaboličku funkciju organizma u smislu povećanog anabolizma u skladu sa izmenjenim načinom i tipom ishrane, kao i mobilnošću. Novi ambijentalni uslovi, hormonski status koji se prilagođava njima u smislu povećanja energetskog depoa u organizmu uz novi tip senzonske hrane koji doprinosi tome. Reproduktivni hormoni podstaknuti još uvijek očuvanim ne bez biološki postojećih razloga podstiču i nastanak novih života koji će se iznedriti u periodu drugih za njihov opstanak i normalan rast i razvoj povoljih uslova“, navodi dr. Jovanović.
Dodaje da se „uz blago stimulisanu funkciju štitaste žlezde povećava uz anabolizam uticaj na mentalne funkcije i stvaranje toplotne energije neophodne za održavanje konstatntne tjelesne temperature“.
„Jesenje doba sa biološke strane organizam prihvata kao jedan smiraj intezivne metaboličke aktivnosti ljetnjih mjeseci i pripremu za naredne mesece posebnog izazova i novog hormonskog i psihofizićkog stanja. Svojim ponašanjem u ovom periodu svako od nas moze značajno doprinijeti unutrašnjim mehanizmima tom pravcu“, ukazuje dr. Jovanović.
Preporuka za osobe sa hroničnim bolestima
Hronični bolesnici, posebno oni kojim je iz praktičnih i klimatskih razologa izmijenjena terapija, uglavnom redukovana, potrebno je da se jave nadležnim ljekarima radi prilagođavanja terapije novim ambijentalnim uslovima, naglašava dr. Jovanović.
Izazovi ishrane u ovm periodu zahtevaju poseban oprez, ne samo za one sa hroničnim kardiovaskularnim bolestima, u smislu redukcije soli i unosa masti.
„Gojazne osobe i oboljeli od šećerne bolesti su u posebnom izazovu obilja hrane bogate ugljenim hidratima (na našim prostorima primarno grožđe). Nastupajuće godišnje doba evolutivno period pripreme organizma za hladan i vlažan period je realna opasnost za potencijaciju gojaznosti u svim životnim dobima“, navodi on.
Na kraju, bez namjere na izazivanja nemira i dodatnog nametanja melanholije uz sve što se dešava u načem organizmu, a na šta ne možemo uticati, naš zadatak je da svojim ponašanjem olakšamo unutrašnjim mehanizmima i ne dovedemo ih u disbalans koji vodi u novu ili potencijaciju ili progresiju sadašnjeg poremećaja, dodaje dr. Jovanović.
On preporučuje oblačenje u skladu sa vremenskim uslovima.
„Ujutru odjeća koja sprječava gubitak toplote i stimuliše termogenezu. Preko dana sa porastom temperature odjeća koje ne izaziva znojenje i poremećaj funkcije vegetativnog nervnog sistema i na kraju, sa zahlađenjem, odjeća u skladu sa novim uslovima sa izbjegavanje dodavanja sloja preko dnevne zbog eventualno nagomilane vlažnsti u njoj.
„Ishrana shodne žvitonoj dobi i potrebama organizma usklađenim sa stepenom njene iskorišćenosti, zarad zadovoljenja metaboličkih i nutritivnih potreba uz programiranu fizičku aktivnost u skladu sa žvotnm dobi, psihofizičkim sposobnostima i evntualno postojećim morbititeom“, dodaje.
On preporučuje i fizičku akivnost koja ne predstavlja poseban napor već zadovoljstvo.
„Preporuka je i da se ona obavlja uvek radi niza benefita, uvek u zajednici sa najmanje jednom osobom. I se to unosom adekvatne količine vode kao elementa bez koga nema života i suplementacije minerala, vitamina i antioksidanata kao nužnost vijeka u kojem žvimo“, kaže prof. dr. Tomislav M. Jovanović.