Do Tržnice, ugostiteljskog objekta i prodavnice mješovite robe, ovim stepeništem, svakodnevno, „šparta“ veliki broj građana. Međutim, oni koji gazduju njome ili u Tržnici i na njenom platou, obavljajući privredne i druge djelatnosti, stiču dohodak, ne misle o uređenju ovog prostora, uređenju prilaznih stepeništa.
Oronuli stepenici danas predstavljaju ruglo. Sa česme, na platou tržnce, voda poodavno ne teče. Da li su zbog štednje ili nečeg drugog nadležni isključili vodu teško je znati. Tek, na njoj niko ne može oprati ruke, kupljeno voće, povrće… I ne samo da na njoj vode nema, nema ni slavina kojima je ona tekla.
Ono što posebno bode oči jeste to da je, iako na drugom kraju ima dovoljno prostora, uz table sa imenima šehida i poginulih boraca na ulazu u tržnicu, postavljena korpa za otpatke (!?) U betonskim žardinjerima ispod tabli, cvijeća, za koje su namjenjene, uopšte nema.
Po onoj narodnoj „Brigo moja pređi na drugoga“ čekaju da im neko drugi uljepša sliku ispred poslovnih prostora. (E.M.)