U SAD je otišao 1910. i naprije je igrao u filmskom burleskama Maxa Seneta, ali se brzo osamostalio i stekao svjetsku slavu likom sentimentalnog klovna-skitnice. Njegov izvaredni humanizam, izgrađen u vrijeme teške mladosti izražen zlim namjerama – učinio je da svima postane jasna snaga filmskog govora i njegova moć u afirmaciji univerzalnih ljudskih vrijednosti.
Mada lično nikada nije pripovijedao bilo kakav politički radikalizam, njegov filmski opus bio je dovoljan razlog da u vrijeme antikomunističke histerije u SAD postane žrtva američkog republikanskog senatora Joseph McCarthya. Zbog toga je 1952. emigrirao u Švajcarsku, gdje je i umro 1977.
Tokom 40 godina snimio je 75 kratkih i dugometražnih filmova, a 1972. dodijeljena mu je nagrada “Oskar” za životno djelo. Filmovi: “Idila u polju”, “Pasji život”, “Mirna ulica”, “Hodočasnik”, “Dječak”, “Potjera za zlatom”, “Cirkus”, “Svjetlosti velegrada”, “Moderna vremena”, “Veliki diktator”, “Gospodin Vedu”, “Jedan kralj u NJujorku”, “Svejtlosti pozornice”, “Grofica iz Honkonga”.