Davna 1898. godina ostaće zapamćena u istoriji kao prekretnica za Kraljevinu Havaje, gubitak nezavisnosti i priključivanje SAD-u. Ove poslednje godine monarhije se vežu i za sudbinu princeze Kailani, kćerke havajske princeze Miriam Likelike i škotskog preduzetnika Arčibalda Skota Kleghorna. Njena inteligencija i odlučnost da očuva havajsku monarhiju deklarisaće je kao narodnu junakinju za borbu svoga naroda.
Djetinjstvo
Rođena kao Viktorijia Kailani 16. oktobra 1875. godine na Havajima, bila je poslednji prijestolonasljednik havajske krune. Ime je dobila po engleskoj kraljici Viktoriji i njenoj tetki po majci Ani Kailani koja je umrla mlada. Ime Kailani na havajskom znači ,,najviša tačka neba”. Ova dva imena koja dobija na samom rođenu odrediće njenu životnu putanju jer će ostati rastrgana između dva ostrva i dve kraljevine kako to obično biva sa djecom iz mješovitih brakova.
Prvih jedanaest godina života provodi na Havajima zajedno sa majkom koja se iznenada razboljela i umrla. Postojala je jedna legenda koja kruži u havajskom narodu u kojoj je majka princeze Kailani vidjela veliko jato jarko crvenih riba pred svoju smrt i prorekla sudbinu svojoj kćerki da nikad neće naslijediti krunu i da će umrijeti mlada.
Odlazak u Britaniju
Poslije smrti njene majke brigu o princezi preuzima njen otac škotski preduzetnik Arčibald Kleghorn. Princeza Kailani tad u tom trenutku je bila druga po redu za tron poslje svoje tetke Kapi’olani kraljice Havaja koja je bila bez potomaka. Očekivalo se da će mlada princeza postati kraljica Havaja i naslijediti sve kraljevske dužnosti. Princezin otac i tadašnja kraljica Havaja odlučili su da bi bilo najbolje da je pošalju na školovanje u Veliku Britaniju i da je pripreme za kraljevske dužnosti.
Dovršivši trinaestu godinu ukrcava se na brod koji plovi do San Franciska, zatim putuje vozom do Čikaga dolazi do Njujorka i ukrcava se na brod koji polovi do Kraljevstva Velike Brtanije. Školovanje nastavlja uNorthamptonširu, gdje dobija privatno obrazovanje. Kako se po dokumentima saznaje ona se izrazito odlikovala kao odličana učenica postižući uspjehe u latinskom, literaturi, matematici, istoriji, njemačkom i francuskom. Pohađala je časove tenisa i kriketa gdje je takođe nizala uspjehe.
Tokom svoga školovanja u Britaniji upoznaje veliki broj eminentnih ljudi poput pejzsažnog slikara Džoseva Dvajta Stronga i Isabelu Strong koji su uticiali na njen izlet u svijet slikarstva. Njen talenat za slikarstvo može se vidjeti na slici ,,Makovi” naslikanoj 1890. godine. Tokom tih godina ona putuje u Škotsku i Francusku učečći osnove slikarstva.
Poznanstvom sa Izabel Strong širi krug ljudi gdje dolazi do upoznavanja sa Izabelinim očuhom škotskim piscem Robertom Luisom Stivensonom poznatim po noveli ,,Ostrvo sa blagom”. Prijateljstvo princeze Kaiulani i škotskog noveliste prerasta u nešo više, a jednom prilikom posvećuje joj i pjesmu u kojoj je naziva ,,ostrvskom ružom”.
Borba za monarhiju godine seli se u Brajton na jug Engleske i nastavlja sa školovanjem i duže nego štoje planirano. Tokom 1893. godine planirala se posjeta kraljici Viktoriji, međutim zbog događaja koji su se tada dešavali na Havajima u kojima je havajska kraljica svrgnuta, havajska monarhija ukinuta pa se njeni savjetnici odlučuju na otkazivanje svih zakazanih posjeta. Zbog minulih događaja odlučuje da se vrati na Havaje kako bi pomogla tetki i svom narodu. Upućuje nekoliko molbi tadašnjem američkom predsjedniku Groveru Klivlendu koji to iznosi pred Kongres koji ne reaguje na njene napore da spreči aneksiju Havaja.
Američka štampa protiv princeze
Tokom godina borbe za monarhiju princeza Kailani doživljava pravi novinski linč od strane američke štampe. Američka štampa više puta u svojim naslovima naziva je pogrdnim nazivima za pripadnike meleza kao što su ,, crna” i tako širi govor mržnje prema drugim rasama. Američka propaganda je razvila veliku mržnju čak i prema drugoj polovini njenog porijekla koje vodi od oca koji je Britanac, plašeći se eventualnog pripajanja Havaja Kraljevstvu Velike Britanije.
Aneksija Havaja
Poslije minulih događaja odlučuje se za povratak u Englesku gdje dovršava svoje školovanje, međutim prima tragične vijest o prijatelju Robertu Louisu Stivsonu, njenoj polusestri Eli Klegenhorn kao i engleskom staratelju Teofilu Harisu Dejvisu da su preminuli i da je uspostavljena Republika Havaji. Ganuta takvim vijestima njeno zdravlje drastično opada i u lošem zdravstvenom stanju vraća se ponovo na Havaje.
Povratak na Havaje samo je pogoršao njeno zdravstveno stanje. Bila je okupirana mnogobrojnim banketima na čemu je inzistirao njen otac. Na dan kad su Havaji pripojeni kao teritorija SAD-a 12. avgusta 1898. godine princeza Kailani i njena tetka poslednji monarh Kraljevine Havaja oblače pogrebnu odjeću u znak protesta, a ona upućuje izjavu: “Bilo je dovoljno teško izgubiti tron, ali beskonačno gore da se zastava spusti”
Njeno zadnje pojavljivanje u javnosti bilo je na banketu 20. oktobra 1898. godine priređenom u čast aneksije.
Tragična sudbina
Poslednje dane života provodi u prirodi sa životinjama daleko od očiju javnosti. Krajem godine jašući na konju u planinama Havaja zahvata je oluja, a potom dobija groznicu i upalu pluća. Umire 6. marta 1898. godine u 23. godini života od posljedica reumatske groznice. Proročanstvo njene majke se ostvarilo, njena kćerka je nastradala i nikad nije postala kraljica.
Kult princeze
Ova princeza je inspirisala mnoge roditelje da ekranizuju njenu tragičnu sudbinu, a jedan među mnogima je i britanski redatelj Mark Forbi koji 2007. godine započinje snimanje filma vrijednog 9 miliona dolara pod prvobitnim naslovom ,,Varvarska princeza”. Premijera filma održana je 16. oktobra 2009. godine u okviru havajskog filmskog festivala u Honolulu.
Naslov filma je izazvao veliku kontroverzu i podeljene kritike, ali potražnja za filmom je bila velika pa se i naslov filma mijenja u ,,Pirinceza Kailani”. Danas postoji veliki projekat pod nazivom Kailani započet 2007. godine nakon završetka velikog petogodišnjeg istaživanja princezinog života, cilj tog projekta je širenje dualne kulture i njenog naslijeđa za narod Havaja.
Ova princeza ne samo da je bila borac za svoj narod i monarhiju nego je ostala zapamćena i kao prvi ženski surfer u istoriji o čemu svjedoči njena daska koja se danas čuva u Biskup Muzeju, službenom muzeju prirode i istorije Havaja.