Osnovao je bend Ornamenti 1992. godine, a četiri godine kasnije osniva izdavačku kuću Post War Sound Records (PWS). S Ornamentima snimio je dva albuma: “Pomjeranja” (1999.) i “Fluid” (2001.). Također je radio na brojnim solo projektima.
Radio je na muzici za film “Remake” reditelja Dine Mustafića. Riječ je o šest pjesama: “Remaquiem”, “Il je vedro il oblačno”, “Istihare”, “Tema No. 2”, “Welcome” i “Odlazak”. Na CD-u je objavljena i pjesma “Hazurila” iz predstave “Tvrđava” Sulejmana Kupusovića.
“Volio je eksperimentirati sa muzikom, volio se izražavati u svim domenima, tako da je bio sklon raditi i na filmu i u teatru, gdje je napravio ne onoliko koliko bismo mi voljeli i željeli, ali s onim što je uradio ostavio je dubokog traga. To su danas sigurno parametri jedne muzičke modernosti u BiH i izvjesno je da Adi Lukovac uživa jedan status svojevrsnog simbola ili muzičke ikone jednog posebnog urbanog duha, senzibiliteta, jedne modernosti u muzici koju je napravio. Ja sam volio njegovu muziku i njegov rad, slušao često, jer je u isto vrijeme bila emotivna, bila je njegova lična, a bila je nekako i konteplativna. Sve to je on uspijevao da objedini u sebi, jednu jednostavnost u životu i kompleksnost u njegovom muzičkom izražaju. To je bio Adi Lukovac”, riječi su Mustafića.
Također treba istaći njegovu saradnju s Dinom Merlinom na albumu “Sredinom”, koji je jedan od komercijalno najuspješnijih albuma ikada objavljenih u jugoistočnoj Evropi. Pjesme “Sam” i “Tako prazan” su ušle u historiju bh. muzike.
Lukovac je izgubio život u saobraćajnoj nesreći na dijelu autoputa iz Sarajeva prema Blažuju.