Govoreći o Rezoluciji usvojenoj na Generalnoj skupštini UN-a 23. maja, kojom se 11. juli proglašava Međunarodnim danom refleksije i komemoracije genocida u Srebrenici, Lagumdžija kaže da to nije “predugačak dokument”.
Dobro je da promoviramo sam sadržaj jer je ogroman broj aktera u cijeloj ovoj priči, u raspravi oko Rezolucije, u političkim i drugim borbama vezanim za Rezoluciju, pa čak su i najviši državni dužnosnici iz nekih zemalja – napadajući Rezoluciju, prije nego je i zvanično ugledala svjetlo dana, pa čak i kad je ugledala svjetlo dana, pa i zvanično kad su je dobili – nastupali s narativom koji je neupućenom čovjeku mogao izgledati kao da je nisu pročitali – navodi Lagumdžija.
Po njegovim riječima, pravo je čudo i hrabrost biti šef ili ministar vanjskih poslova neke države i napadati Rezoluciju koja ima dvije stranice teksta i pričati “ne samo gluposti, nego i stvari koje uopšte ne stoje tu”. Dotle su išli u svojoj gebelsovskoj propagandi da su došli do tačke u kojoj su govorili i o stvarima koje uopšte ne postoje u Rezoluciji. Vidjeli ste da je čitav narativ, koji se stvarao kod naših susjeda na istoku – od pravljenja plakata, kao da se radi o natjecanju u nekom kupu šampiona pa idete u finale i borite se za nešto nepostojeće – narativ, dakle, koji je bio spin da Rezolucija čitav narod proglašava genocidnim itd. Ustvari, ne radi se samo o tome da to niko osim njih samih nije tvrdio, nego čitav tekst Rezolucije, u suštini, govori o, prije svega, krivičnoj i individualnoj, odgovornosti za zločin genocida u skladu s međunarodnim pravom – rekao je Lagumdžija.
Pojašnjava da Rezolucija nije bazirana na političkim stavovima, čak ni historijskim ili ekspertnim stavovima bilo kojih političara, istoričara ili pravnika, nego na činjenicama koje su pravosnažno utvrđene na bazi međunarodnog prava i presuda sudova u Hagu. Da vas podsjetim, polazna tačka ove Rezolucije je bila da napravimo dokument koji će biti prije svega u funkciji jačanja međunarodnog prava na bazi genocida u Srebrenici, kao jedne neporecive činjenice koja je pravni, a ne fakt vašeg i mog osjećaja, ili debate koja završava trulim kompromisima i neminovno vodi ka negiranju genocida. Dakle, radilo se prije svega o podršci jačanju međunarodnog prava u vremenu u kojem se dešavaju brutalna ubijanja civila u Gazi, kada vidimo ubijanje civila u Ukrajini i mnogim drugim dijelovima svijeta gdje su očigledno narušena osnovna ljudska prava koja idu ka tome čak da se može očekivati da bi na nekim drugim dijelovima svijeta moglo doći do ponavljanja ili novih zločina genocida. Naše je stanovište bilo da Srebrenica može biti svjetski primjer kako da se upozori svijet da se tako nešto ne smije događati, a i ako se dogodi – da će biti sankcionisano u skladu s međunarodnim pravom i da postoje međunarodne institucije, u ovom slučaju to je sada Međunarodni sud pravde u Hagu, pred kojim se sada, upravo dok vi i ja razgovaramo, vodi proces protiv Netanjahuovog režima za genocid u Gazi. Dakle, naš prvi cilj je bio jačanje međunarodnog prava i poštivanje institucija međunarodnog prava, a to su prije svega sudovi u Hagu – naveo je Lagumdžija.