Oni koji ga podržavaju, tvrde da “Draško zna šta radi” i da poziv za razgovore o ustavnim promenama nije prihvatio da bi Miloradu Dodiku pružio “ruku spasa”, nego zbog sasvim drugih razloga.
– Sa izmjenom Ustava ne treba žuriti. Mudro bi bilo da sve naše prijatelje, Bošnjake i Hrvate iz Republike Srpske, uključimo u ovaj proces. Nije definisan ni glavni grad Republike Srpske. Iako je bilo puno izmjena, više od 60 odsto Ustava je izmjenjeno, pitanje glavnog grada je ostalo otvoreno – rekao je Stanivuković.
Ustavari, pitanje glavnog grada Republike Srpske je “otvoreno” samo u političkom smislu. Po Ustavu, glavni grad Republike je bilo i ostalo – Sarajevo.
U Sarajevu nikad nisu stanovale institucije Republike Srpske. U toku rata i odmah poslije potpisivanja Dejtonskog mirovnog sporazuma sjedište Vlade RS je bilo na Palama, neke institucije Republike Srpske su bile u drugim opštinama koje danas čine Grad Istočno Sarajevo, a neke u Bijeljini.
Proces preseljenja institucija Republike Srpske u Banjaluku počeo je krajem devedesetih, kada se Vlada RS preselila u zgradu bivše Komande garnizona JNA, danas poznatije kao Stara Vlada.
Kasnije je sagrađena nova zgrade Vlade RS, koja se zvanično zove Administrativni centar Republike Srpske. Ovo zdanje je otvoreno 2007. godine.
Godinu kasnije rekonstruisana je stara zgrada Hipotekarne banke, koja je postala Palata Republike, odnosno sjedište institucije Predsjednika Republike.
Narodna skupština RS se još ranije “uselila” u adaptirano zdanje predratnog Doma JNA.
Tako je već godinama u gradu na Vrbasu sjedište Vlade RS, Narodne skupštine RS, predsjednika RS i brojnih drugih republičkih institucija, ali Banjaluka nikad zvanično nije postala glavni grad Srpske.
Pojedini poznavaoci prilika tvrde da je jedan od motiva što se Draško Stanivuković, kao jedini opozicionar, pridruži Dodikovoj ekipi za izmenu Ustava Republike, taj što hoće da ostane upamćen kao gradonačelnik za čijeg je mandata Banjaluka postala glavni grad, piše Srpskainfo.