Meni treba druga vrsta rukavica da me malo podsjeti na vremena kad sam, baveći se boksom, obarao protivnike u ringu.
Ovaj tehnolog iz Rogatice, od 1969. godine živi u Sarajevu. Penzionisan je kao tehnolog “Famosa”. U periodu od 1970. do 1985. godine aktivno se bavio boksom. Pet puta bio je prvak Bosne i Hercegovine, u poluteškoj kategorijim a 1978. godine godine i treći u Jugoslaviji. Tada je izgubio od vice prvaka Svijeta Dragana Vujkovića.
Nakon što je bokserske rukavice okačio o klin, 1985. godine, kao pjevač, sa pjesmom “Ko ti ruke u njedrima grije”, nastupa na jugoslovenskoj manfestaciji “Raspjevana jesen 85”, i tako počinje, vrlo uspješno, ploviti i estradnim vodama.
Obzirom da su pozivi za njegove nasupe stizali sa svih strana nije mario za to, da pored te pjesme, i pjesme “Majka”, snimljenih na kompilacijama albuma sa više drugih kolega iz bivše Jugoslavije, te više arhivskih snimaka za Arhiv Radio TV Bosne i Hercegovine, snimanjem vlastitog albuma sa novim pjesmama, za sebe obezbjedi ličnu kartu sa kojom bi se, u nemirnim estradnim vodama, lakše i značajnije legitimisao.
Sa brojnim kolegama nastupao je na koncertima i drugim muzičkim manifestacijama širom regiona.
Bila su rijetka slavlja na kojima on, svojim interpretacija, nije atmosferu dovodio do usijanja.
Na nagovor kolege Seje Mašića, prije nekoliko godina, bio je učesnik prvog serijala tok šou programa „Nikad nije kasno“ beogradske Produkcije “Grand” u kojem je dogurao do finala i u okviru koje je, kao jedini predstavnik Bosne i Hercegovine, na najbolji način, široj javnosti, prezentovo našu traicionlnu pjesmu sevdalinku. Neke od pjesama koje je tada prezentovao jesu: “Nigdje zore ni bijela dana”, “Srdo moja”, “Slavuj ptica mala”, “Djevojka sokolu zulum učinila”. “Dočekala stara majka”, “Prođoh Bosnom kroz gradove”…
-Učešće u ovom serijalu koji je okupljao, uistinu, respektablnu ekipa kvalitetnih pjevača, a koji, u vremenu iza, kada su bili u punoj snazi, nisu imali značajnijeg medijskog prostora u okviru kojeg bi, na najbolji način, prezentovali ono što znaju i umiju raditi, na neki način je u meni razbudilo želju da se, snimanjem novih pjesama, značajnije posvetim estradnom radu, nastavlja Asif Katica. Uz boks sam uvijek volio pjsmu. No, spletom različitih okolnosti, njoj se nikada nisam posvetio u onolikoj mjeri u kojoj to ona zaslužuje. Danas su došla druga vremena. Odlučio sam da sa nekim novim snimcima ostavim trag iza sebe kao spomen na vrijeme koje me, kroz pjesmu, ponovo vraća u život. Razmišljam o snimanju albuma sa nekim, pomalo zaboravljenim, evergrinima iz bogate bosanskohercegovačke, izvorne, muzičke baštine. Tradicionalna pjesma sevdalnka dio je našeg identiteta i uvijek je, svojom toplinom, grijala moje srce. Želim da tu toplinu podijelim sa onima koji ovu pjesmu vole isto kao i ja.