“To je prilika da zakonodavne institucije SAD-a zauzmu mnogo aktivniju poziciju prema BiH i regionu a da to ne bude samo administracija, američki predsjednici, govori dr. Mujanović objašnjavajući da su čak i “SAD, koje obično imaju pozitivne stavove o pitanju teritorijalnog integriteta i suvereniteta BiH, u nekoliko navrata zauzele pozicije koje su problematične sa perspektive reforme i demokratizacije BiH”, rekao je u razgovoru za današnje Oslobođenje.
Naglašava da su prijedlozi i signal našim institucijama i liderima da nisu dovoljno radili u borbi protiv korupcije. Nažalost, korupcija je samo jedan od mnogobrojnih problema sa kojima se BiH i region suočavaju, a možda i nije najvažniji. Ako pogledamo šta se dešava u BiH, ali i u Crnoj Gori, na Kosovu, vidimo da su stavovi zvaničnog Beograda ili, što se tiče BiH, zvaničnog Zagreba, značajno problematičniji. Korupcija hara i uništava živote običnih ljudi, ali ne može se angažman SAD-a ili međunarodnih aktera svoditi samo na pitanje korupcije, ističe dr. Mujanović.
Smatra da prijedlozi otvaraju priliku da dođe do transformacije politike SAD-a.
Govoreći o Prijedlogu zakona o održavanju Dejtonskog sporazuma kroz sankcije, koji se našao pred Predstavničkim domom Kongresa, prof. dr. Mladen Mrdalj sa Webster University u njemu ne vidi definitivni pravac koji kongresmenke Ann Wagner i Susan Wild predlažu u smislu podrške stavovima u vezi sa Izbornim zakonom. Tekst je vrlo fleksibilan. Tamo gde se govori o podršci celovitosti BiH, govori se i o podršci njenim sastavnim delovima, što bi se moglo protumačiti kao podrška postojećem stanju. I sam naziv eksplicitno govori o podršci Dejtonskom sporazumu, što bi HDZ mogao tumačiti kao podršku konceptu konstitutivnih naroda, a bošnjačke partije kao podršku “slovu, a ne duhu” Daytona, što je tumačenje na kome počiva izbor Komšića u Predsedništvo, smatra prof. dr. Mrdalj.
Navodi i da prijedlog podržava multietnički, a ne građanski karakter države, te se poimence osuđuje samo Dodik zbog podrivanja BiH, što se uvezuje sa rušilačkim utjecajem Rusije. Tu dolazimo do suštine. Obe političarke uskoro izlaze na izbore i pošto pripadaju različitim partijama, igraju na siguran dobitak: pokazuju SAD-u da se može prevazići veliki partijski i društveni sukob između glasača liberalne Demokratske i konzervativne Republikanske partije, a u isto vreme pokazuju da su našle mesto na kome se mora suzbijati ruski uticaj. Odlično za njihove kampanje, dok se uopštena mesta u dokumentu ne mogu tumačiti kao pritisak na visokog predstavnika ili na HDZ ili na bošnjačke partije u bilo kom smislu, kaže prof. dr. Mrdalj.
DEKLARATIVNO ZALAGANJE
Smatra da navođenje problema korupcije može imati dva moguća objašnjenja, koja se ne moraju međusobno isključivati: “ako se radi o predizbornoj prašini, onda je to uobičajena fraza kojom se signalizira deklarativno zalaganje za običnog čoveka i uopšteni smisao pravde”, a ako “ipak ima dubljeg strateškog promišljanja, eksplicitno, ali nedefinisano, ukazivanje na korupciju je mač sa tri oštrice – njime se gađaju i bošnjački lideri, inače bi se tražila mnogo delikatnija formulacija”.
Dr. Kurt Bassuener, suosnivač i viši saradnik Vijeća za politiku demokratizacije, smatra da su senatori Jeanne Shaheen, Chris Murphy i Thom Tillis, već ranije, prilikom posjete regiji, poslali jasne poruke u vezi sa euroatlantskim aspiracijama BiH, Dodikovim prijetnjama državi i miru, ali i potrebom da se održe (i jačaju) snage EUFOR-a koje podržava NATO, piše Oslobođenje.