U službi rođaka Mekel-Ahmed-paše, koji je zauzimao visoke položaje, više od 40 godina putovao je Osmanskim Carstvom, tako da je upoznao mnoge njegove krajeve i naselja. O svojim je doživljajima napisao Putopis (tur. Seyahatnama), u kojem u deset odlomaka opisuje doživljaje, iznosi anegdote i priče, ali daje i jedinstvena svjedočanstva za kulturnu historiju. Opisao je krajeve u azijskom dijelu Osmanskog Carstva (Malu Aziju, Siriju, Palestinu, Armeniju, Arabiju te područja današnjeg Iraka i Irana), ali i u njegovom evropskom dijelu (uključivši područja današnje Hrvatske, Srbije, Bosne i Hercegovine, Mađarske i Krima). Opisao je i neke krajeve u Africi, poput Egipta i Sudana.
Čelebijevi opisi izvanredno su zanimljiv izvor za historiju, unatoč nekim preuveličanim i fantastičnim opisima. Pretpostavlja se da je Čelebi preminuo 1682., ali tačan datum njegove smrti nije poznat. Povodom 400. godišnjice njegovog rođenja, UNESCO je 2011. proglasio godinom Evlije Čelebije.