Ubijeni su snajperskim hicima u blizini mosta Vrbanja, u centru grada.
Njih dvoje bili su različitih nacionalnosti – Admira je bila Bošnjakinja, a Boško Srbin, te su iz okupiranog grada namjeravali preći na teritoriju pod kontrolom Vojske Republike Srpske, a onda otići dalje iz ratom pogođene zemlje.
Kako je tvrdio američki reporter Kurt Schork, postojao je dogovor nadležnih, s bosanske i srpske strane, da par pređe liniju razgraničenja.
“Boško i Admira hodali su najmanje 500 metara desnom obalom Miljacke, potpuno izloženi pogledima vojnika s obje strane. Nakon što su prešli liniju pod kontrolom bosanske strane i krenuli prema naselju Grbavica pod kontrolom Srba, neko ih je pogodio”, napisao je Schork.
Zagrljena tijela dvadesetpetogodišnjaka ležala su sedam dana na mostu Vrbanja, a osmog su izvučena i sahranjena na groblju u Lukavici.
Ni danas se ne zna ko je uputio smrtonosni rafal.
Pred Kantonalnim sudom Sarajevo Veljku Papiću, optuženom za ratni zločin protiv civila na području sarajevskih naselja Grbavica i Kovačići 1993. i 1994. godine, sudi se između ostalog što je četvorici pripadnika radnog voda, uz prijetnje, naredio i izvlačenje tijela Boška Brkića i Admire Ismić.
O “sarajevskom Romeu i Juliji” Japanci su snimili film, dokumentarac je snimljen i u koprodukciji PBS’s Frontline, National Film Board of Canada i WDR Germany, a režirao ga je John Zaritsky.
Uz brojne članke i reportaže, o Bošku i Admiri, napisana je opera, komponovana muzika, rodili su se brojni stihovi. Mladi par je opjevao i poznati pjevač Bill Madden.
Sarajevska rock grupa “Zabranjeno pušenje” je 2013. snimila album sa udarnom pjesmom “Boško i Admira”.
Po završetku rata, 1996. godine, njihovi posmrtni ostaci su prebačeni su na groblje Lav u Sarajevu.
Ispod njihovog groba vječni smiraj je pronašao, prema vlastitoj želji, i američki reporter Kurt Schork, ubijen je na ratištu u Sijera Leoneu 2000. godine, piše slobodnaevropa