I kako se oprostiti od velikana pisane riječi, ostavio je uistinu neizbrisiv trag u književnosti.
“Umro je Dževad Karahasan. Nemam riječi da opišem tugu koju osjećam. Umro je dragi prijatelj, divni profesor, veliki čovjek koji me puno toga naučio. Hvala za sve dragi Profa…”, napisao je Danis Tanović, bosanskohercegovački režiser.
Knjige Karahasana su prevedene na petnaest jezika.
Dževad Karahasan rođen je u Duvnu, današnjem Tomislavgradu, 1953. godine. U rodnom je gradu završio osnovno i gimnazijsko školovanje.
Diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Sarajevu, studij komparativne književnosti i teatrologije, a doktorirao na Filozofskom fakultetu u Zagrebu.
Rat u Bosni i Hercegovini 1992. godine zatekao ga je na mjestu profesora, kasnije dekana Akademije scenskih umjetnosti (ASU) u Sarajevu.
Radio je kao redovni profesor na Filozofskom fakultetu Univerziteta u Sarajevu, kao gostujući profesor na univerzitetima u Salzburgu, Innsbrucku, Berlinu i Baselu, bio je stipendist DAAD Berlin, pisar Grada Graza te lektor za bosanski, hrvatski i srpski jezik na Slavistici na Univerzitetu Georg-August u Gottingeun.
U karijeri je objavio više od stotinu stručnih radova u časopisima, zbornicima i knjigama o raznim autorima i teorijskim problemima drame, teatra i prozne književnosti.
Eseje, pripovijetke i studije objavljivao je u uglednim evropskim časopisima u Sarajevu, Berlinu, Rimu, Parizu, Londonu, Pragu i drugim evropskim gradovima.
Njegove knjige prevedene su na dvadesetak svjetskih jezika.
Za roman Istočni divan je 1990. godine dobio nagradu za najbolji roman u tadašnjoj Jugoslaviji.
Dobitnik je i jednog od najznačajnijih evropskih priznanja, Goetheove nagrada za književnost, koja nosi ime po najsvestranijem njemačkom književniku i misliocu Johannu Wolfgangu von Goetheu.